“Türkiye Savunma Sanayiinin Yüzyılı” sempozyumu, Savunma Sanayii Lideri Prof. Dr. İsmail Demir’in iştirakiyle SETA Ankara’da gerçekleştirildi. Sempozyumun açılışında konuşan Demir, “Türkiye artık teknoloji üreten, teknoloji uygulayan, bu bahiste da dışarıdan bakıldığında savunma sanayiinin bir bütün olduğunu düşünürsek evet Türkiye teknoloji üreten bir ülke. Türkiye artık küçümsenecek bir ülke değil. Türkiye artık kale alınmalı, dikkate alınmalı üzere bir algıyı dünyada oluşturmuş olacağız. Bu açıdan hepimize çok büyük vazifeler düşüyor” sözlerini kullandı.
“TÜRKİYE YÜZYILI BOŞ BİR SLOGAN DEĞİL”
“Türkiye Yüzyılı”nın bir ülkü olduğunu lisana getiren Demir, “Türkiye Yüzyılı dediğimizde bu hakikaten ‘Türkiye Yüzyılı’. Bir boş slogan değil. Boş bir argüman değil. Bir ülkü, içi dolu gümbür gümbür gelen bir ülkü. Kâfi ki biz kol kola, el ele, iradeyle yola devam edersek kesinlikle gerçekleşecek olan bir şey” diye konuştu.
“TÜRKİYE, BİRİNCİ GÜN MASADA İMZALADIĞI KAİDELERDEN GERİ DÖNMEZ VE ŞU BASAMAKTA ÜZERİNE BİR ŞEY DE KOYMAZ”
Konuşmasının akabinde basın mensuplarının ve izleyicilerin sorularını yanıtlayan Demir, “S-400’de ikinci parti tedarik olacak mı?” biçimindeki soruya, “Birinci parti, ikinci parti konuşmalarının çok yanlışsız olmadığını düşünüyoruz. Birinci gün masaya konulan yol haritasının işlemesinden bahsediyoruz. İçerisinde belli teknik ve finansal ögeleri içeren bir yol haritasının işlemesinden bahsediyoruz. Türkiye, birinci gün masada imzaladığı kaidelerden geri dönmez ve şu evrede üzerine bir şey de koymaz. O açıdan süreç kendi mecrasında ilerliyor” karşılığını verdi.
“SAVUNMA SANAYİİ ULUSAL VE SİYASET ÜSTÜ BİR KONUDUR”
Demir, “Türkiye’deki seçimlerin savunma sanayiine tesiri nasıl olur?” halindeki soru üzerine ise şunları söyledi:
“Savunma sanayii ulusal ve siyaset üstü bir mevzudur. Siyasete gereç yapılmamalıdır. Bu Türkiye’de herkes tarafından da söyleniyor. Onun ardından de şuna bakıyoruz. Geçmiş yıllardan bahsettik. Hakim kılan projelerden bahsettik. Hatta bazen itibarsızlaştırılan çok hoş fikirlerden bahsettik. O günlerde o süreçlerde yaşayan beşerler, yöneticiler ülkeyi sevmiyorlar mıydı? Seviyorlardı. Ulusal hisleri yok muydu? Vardı. İhanet içinde olduklarını söylemek mümkün değil. Lakin bir şeyler oluyor. Onu gençlerle konuşurken Necip Fazıl üstat, ‘Şey koptu benden bir şey. Her şeyi tutan bir şey’ diye başlar. O şey kopmuştu. O şey yerine konduktan sonra o ülküler ‘bir şeyler yapalım’ hissinin hayata geçmesiyle ilgili bir şeyler değişiyor. İşte asıl kritik nokta bu. Geçmiş yıllarda bu niye hayata geçmedi? Bu kararlılık niye gösterilemedi? Ulusal değil miydi o beşerler? Diyemeyiz. Ancak bir şeyler eksik. O eksik olanın ne olduğunu görürsek bu sorunun karşılığı da çok net ortaya çıkar.”